"Ik.. een coach? Ik heb toch geen probleem?!"
5 hardnekkige misvattingen over coaches...
“Ohhh, dus jij hebt zelf ook een coach?” vraagt ze verbaasd. “Ik dacht dat jij het allemaal voor elkaar had; een leuk gezin, een succesvol bedrijf, een goed huwelijk, een fijne sport en je ziet er ook nog eens goed uit…..”
Een glimlach breekt door op mijn gezicht. Er gebeurt nu duidelijk iets in onze relatie. Zij voelt zich ineens gelijkwaardig.
Ik zeg:
“Door mezelf een coach te gunnen,
geef ik mezelf de optimale voeding om te groeien!”
Ze is niet de enige. Veel mensen denken, dat er iets ‘mis’ met je is, wanneer je een coach inhuurt. Laat ik er een blog aan wijden om deze misvatting recht te zetten.
Vergelijk het eens met een topvoetballer; die topvoetballer krijgt de beste coaching. Krijgt hij dat, omdat er iets ‘mis’ met hem is? Integendeel! Die topvoetballer heeft talent. En de coach is er om dat talent optimaal te ontwikkelen! Want deze topvoetballer wil sneller groeien dan hij alleen zou doen. Was hij moederziel alleen, dan zou deze topvoetballer heus ook wel groeien, alleen zou het hem langer duren.
Hoe makkelijk is het wel niet om aan de zijlijn van het voetbalveld te zien wat er anders moet? Niet voor niets staan de beste stuurlui aan wal 😉 Een coach bekijkt jou en ziet klip en klaar wat er nog nodig is. “Die hak iets naar rechts houden en je bent er!” Het is heel erg lastig om dat soort dingen zelf op te merken als je in je spel bezig bent.
De coach fungeert dus als spiegel. Overigens is het helemaal niet nodig dat de coach zelf in staat is om die hak zo te houden. Dat brengt me direct op de eerste misvatting:
Misvatting 1# De coach is zelf de expert
Laat ik de metafoor van de voetballer met zijn coach nog even illustreren met dit korte verhaaltje:
“Je kunt ervoor kiezen om nu mee te gaan stappen met je vrienden. Er zijn feitelijk 2 opties: wel mee gaan en niet mee gaan. Wat levert het je op om mee te gaan?” vraagt de coach aan de topvoetballer.
“Ohhh me effe lekker ontspannen, effe niks moeten, gewoon genieten van een biertje, muziek en met de jongens zijn”
“Oke, dus wel mee gaan levert je een avondje ontspanning op.. Levert het je nog meer op?”
“mmm, nee dat is het wel.”
“Goed, laten we dan nu eens kijken naar de voordelen van niet meegaan. Wat levert jou dat op?”
“Nou, om eerlijk te zijn voel ik me dan een beetje eenzaam en suf, dat ik op de bank zit terwijl de rest lol heeft.”
“Oke, dus wat je zegt is dat het je op korte termijn een slecht gevoel oplevert. Klopt dat?”
“Ja”
“Wat levert het jou verder op door niet mee te gaan?”
“Nou, ik denk dat ik me morgenochtend wel een stuk beter zal voelen, ha, ha!”
“Hoe zou je je morgen voelen als je wel mee gaat?”
“Brak!”
“Dus feitelijk zeg je dat je je op korte termijn beter voelt door mee te gaan en op de langere termijn als je thuis blijft?”
“Ja, dat klopt.”
“En als je die termijn nog iets verder doortrekt, naar, laten we zeggen volgende week?”
“mmm, nou ik denk dat als ik meega, ik er wel wat van zal merken qua fitheid. Als ik nu thuisblijf ben ik waarschijnlijk fitter”
“Hoe belangrijk is het voor jou om volgende week fit te zijn?”
“Heel belangrijk, want dit is de cruciale trainingsfase in aanloop naar de wedstrijd!!”
“Is het belangrijker voor je, dan een avondje ontspanning?”
“Eerlijk gezegd wel ja.”
“Hoe zou je jezelf toch die avond ontspanning kunnen gunnen en toch fit zijn volgende week?”
“Nou,dat is me nu eigenlijk wel duidelijk! Ik kijk vanavond die ene topfilm die ik al maanden wil zien en ik plan een stapavond in met mijn vrienden na het seizoen!”
Dit verhaaltje geeft mooi weer van wat een coach nou eigenlijk doet: Jou extreem bewust maken van je keuze opties. Het aanboren van je eigen oplossingen. Coaching is dus geen therapie, waarbij er van alles geheeld moet worden. Hoewel het kan voorkomen dat ik even stilsta bij een bepaalde overtuiging, is coaching er veel meer op gericht om in het hier en nu bewuste (nieuwe) keuzes te maken. Bij therapie ga je veel meer in op de dieperliggende oorzaken.
Misvatting 2# De coach is als een therapeut
Zoals je misschien is opgevallen in het verhaal, is de coach ook zonder oordeel. Hoewel je misschien denkt dat de coach zou moeten vinden dat hij niet gaat stappen, laat de coach zijn mening in het midden. De voetballer kiest. Of hij nu wel of niet meegaat, beide is wat de coach betreft oké. De rol van de coach ligt erin, dat de voetballer zich ten volle bewust is en vanuit dat bewustzijn een keuze maakt.
Misvatting 3# De coach weet wat de juiste beslissing voor jou is
Soms verwachten mijn klanten, dat ik ze als een soort schooljuf houd aan hun ‘huiswerk’. In zo’n geval stel ik vragen als: “Wil je afhankelijk zijn van mij?” “Is een afspraak met mij voor jou meer waard dan een afspraak met jezelf?” en als het antwoord daarop "ja" is, "Wil je dit in je verdere leven vasthouden? Wat levert het je op? Wat kost het je?"
Misvatting 4# De coach bewaakt je afspraken
De coach is zelf ook niet perfect. Soms betrap ik mezelf erop dat ik een advies aan het geven ben. Terwijl ik het advies uitspreek, weet ik dat ik ‘fout’ zit. Adviezen van mijn kant stimuleren de ander namelijk niet in het vinden van de eigen oplossingen. En zijn daarmee ondermijnend aan het activeren van het potentieel. Het staat dus helemaal haaks op wat ik voor mijn klanten wil. En toch betrap ik mezelf hierop…Dat brengt me tot de laatste:
Misvatting 5# De coach is perfect
Waar coaches echter keigoed in zijn, is zelfreflectie. Hyperbewust zijn we ons van ons eigen gedrag, onze eigen gedachtes en onze eigen ervaringen.
Dus mijns inziens gunnen goede coaches zichzelf een coach. They practice, what they preach!
Wat denk jij ervan? Laat gerust weten wat jouw gevoel is bij coaching. Ken je nog andere misvattingen?